Motorola Backflip وطراحی دیوانه وار داخلی آن

ما بعضی اوقات موتورولای قدیمی را از دست می دهیم - این گوشی بهترین تلفن های روز آنها را ایجاد می کند ، اما همچنین دستگاه هایی ساخت که از ما می پرسیدند "What does what؟" و گیج نگاه می کنند. ما قبلاً RAZR ، Moto X ، Nexus 6 و البته Droid (معروف به مایلستون) را با صفحه کلید کشویی QWERTY جذاب خود پوشش داده ایم.

اگر مشخص نبود ، این مدل های عالی بودند. اما امروز ما می خواستیم به جای آن در مورد یکی از موارد دیوانه صحبت کنیم - هنگامی که با Motorola Backflip ملاقات کردید ، فراموش کردن آن به همان اندازه سخت است.

در اوایل سال 2010 وقتی صفحه کلیدهای سخت افزاری هنوز هم به عنوان یک چیز خوب دیده می شدند ، به بازار آمد. با این حال ، به جای سازوکار سنتی کشویی ، مهندسان Moto یک طراحی تاشوی داخل و خارج دیوانه را طراحی کردند که باعث شد تلفن به نام "backflip" تبدیل شود.

ما می گوییم از داخل به بیرون ، زیرا کلیدها در واقع در بیرون بودند و صفحه نمایش نیز همین طور بود - هر دو در دو طرف تلفن قرار گرفتند. یک لولا به شما این امکان را می داد که صفحه را طوری بچرخانید که همان صفحه کلید باشد.

فکر می کنید خیلی دیوانه به نظر نمی رسد؟ به ما اجازه دهید توجه شما را به دوربین و فلاش LED که در گوشه پایین سمت چپ صفحه کلید قرار دارند ، معطوف کنیم. حدس می زنیم که این یکی از روش های صرفه جویی در هزینه استفاده از یک دوربین سلفی است ، اما استفاده از صفحه کلید همیشه لکه دار شدن لنز است.

این گوشی همچنین چند شگفتی دیگر در آستین خود دارد. به عنوان مثال ، باز کردن صفحه نمایش یک صفحه لمسی کوچک در قسمت پشتی آن را نشان می دهد ("Backtrack"). به عنوان مثال این امکان را به شما می دهد تا تصاویر موجود در گالری را ورق بزنید و با یک ضربه دوبار آنها را باز کنید. همه اینها بدون اینکه صفحه را با انگشتان خود بپوشانید. صفحه لمسی مشابهی در واقع در چندین مدل موتورولا ، حتی مدل هایی با شکل میله ای پایه ، وجود داشت.

این طراحی خالی از لطف نبود ، اگر هیچ چیز دیگری یک مکالمه عالی بود. اما فقط این نیست ، شما می توانید صفحه را از هر زاویه ای کج کنید و "پایه" سنگین آن را پشتیبانی می کند ، برای تماشای فیلم مناسب است.

تلفن همچنین در حالت "چادر" کار می کرد ، که همچنین صفحه را بالا نگه داشت. علاوه بر فیلم ها ، این حالت با حالت ساعت زنگ دار نیز استفاده می شود که یک ساعت بزرگ را با جزئیات کوچکتر در زیر نشان می دهد (به عنوان مثال پیش بینی هوا).

یک ویژگی شسته و رفته و غیر مرتبط با طراحی backflip ، LED بود که پورت microUSB را روشن می کند. رنگ آن بیانگر حالت شارژ هنگام اتصال تلفن است و هنگامی که باتری به زیر 15٪ می رسد ، هشدار چشمک می زند.

در مورد خود گوشی ، ضخامت آن تقریباً 15.3 میلی متر بود ، اما خیلی سنگین نبود (133 گرم). در جلو یک صفحه نمایش 3.1 اینچی با رزولوشن 320 4 480 پیکسل قرار داشت. این در هنگام راه اندازی چند لمسی را پشتیبانی نمی کند ، مسئله ای شناخته شده برای سیستم عامل Android اولیه. تلاش برای وصله گذاری بعداً خیلی خوب انجام نشد.

این نمایشگر از محافظت از Gorilla Glass برخوردار بود و به طور کلی در ساخت آن بسیار برتر بود. لولا و قاب اطراف نمایشگر از آلومینیوم ساخته شده اند ، همچنین درب قابل جابجایی باتری که پیل 1400 میلی آمپری را پنهان می کند ، ساخته شده است. همچنین ، صفحه کلید از پلاستیک لاستیکی با دوام ساخته شده است زیرا دائماً در معرض خطرات خراش قرار دارد.

در ابتدا Backflip اندروید 1.5 کاپ کیک را اجرا کرد ، و با Blur (نسبتاً سبک) موتورولا پوست زد و بعداً به 2.1 Eclair منتقل شد. این چیپست توسط چیپست کوالکام با یک پردازنده 528 مگاهرتزی متصل به 256 مگابایت RAM و 512 مگابایت حافظه داخلی (با اسلات microSD ، که در آن زمان نسبتاً استاندارد بود).

این دوربین دارای یک سنسور 5 مگاپیکسلی بود و قادر به ضبط ویدئو با وضوح 342 x 288 پیکسل در 30 فریم در ثانیه بود. کیفیت تصویر در هر دو حالت ایده آل نبود.

این تنها طراحی صفحه کلید دیوانه وار نیست که موتورولا در آن دوره طبخ کرده است. در قسط آینده ممکن است از FlipOut دیدن کنیم ، که همچنین راهی غیرمعمول برای پنهان کردن صفحه کلید QWERTY خود دارد.

در مورد خود Backflip ، ثابت شد که این بن بست تکاملی است ، موتورولا هرگز با استفاده از این طرح تاشو از داخل ، مدل دیگری نساخت. و هنوز هم ، حتی به عنوان یک بار مصرف ، باید یادآوری یک دهه بعد برای ما کاملاً ویژه باشد.